ტაო-კლარჯეთი (ფოტოემოციები) - ბუბა კუდავა

Rate this item
(1 Vote)

www.taoklarjeti.com


ბევრისგან და ბევრჯერ გაგვიგონია აუგი ჩვენი დროების შესახებ - რომ ასეთი ჟამი ჯერ არ გვქონია, რომ ასერიგად არასოდეს დავძაბუნებულვართ, რომ ასე და ისე გვიშლიან ხელს... ალბათ მართლაც რთულ პერიოდში მოგვიწია ცხოვრება და ალბათ მეც ხშირად განმიკითხავს ჩვენი აწმყო, თუმცა ისიც უნდა დავამატო, რომ უზომოდ მადლიერი ვარ განგებისა, რომ სწორედ იმ დროს ვცხოვრობ, როცა რიგით ქართველს არავინ გიშლის ფეხდაფეხ მოიარო ადგილები, რომელთა ნახვის ნატვრა საფლავში ჩაჰყვათ დიდ მოღვაწეთა თაობებს. ზოგმა შესაძლოა ისტორიული პროცესი, ზოგმა გამართლება, ზოგმა კი დამთხვევა დაარქვას ღვთის ამ წყალობას, მაგრამ მე კი ხშირად ვახსენებ საკუთარ თავს, რომ აღთქმულ მიწაზე არაერთგზის ფეხის დადგმის ბედნიერება მქონია. სწორედ ბედნიერება თუ შეიძლება ეწოდოს იმ მდგომარეობას, რაც ეწვევა ათასობით ქართველს, ტაო-კლარჯეთს რომ ესტუმრება, უამრავ ახალს ნახავს, შეისწავლის, მოიძიებს, მოილოცავს და სახლში დიდი ემოციებით, ბევრი მოგონებითა და უამრავი ფოტოთი დაბრუნდება.ჩემს ამ ნარკვევს, რომლის ჟანრს არც კი ვიცი რა ვუწოდო, თავდაპირველად ''ფოტოისტორიები'' დავარქვი. ბოლოს კი მივხვდი, რომ რეალურად `ფოტოემოციები~ გამომსვლია, სწორედ იმ ფოტოების, ემოციების, მოგონებების, ფიქრების, აზრების, პასუხებისა და კითხვების ნაზავი, რომელიც კაცს ტაო-კლარჯეთიდან მოგყვება.ვეცადე თხრობა უფრო ნაკლებად ცნობილ რაკურსებზე ამეგო, სწორედ იმის დასტურად, რომ ტაო-კლარჯეთი ერთი ამოუწურავი სამყაროა, ვერასოდეს რომ ვერ შემოივლი, ერთი უზარმაზარი წიგნია, კითხვას თუ შეჰყევი, ვერასოდეს რომ ვერ დაასრულებ, ერთი უშველებელი ამბავია, მოყოლა თუ დაიწყე, რომ ვერ დაამთავრებ... თუმცა, დავიწყოთ მაინც... (ჟურნალი ''უფლისციხე'', N 1, 2011).


ოშკი      

ერთ ცხოვრებაში რამდენჯერ უნდა ეწვიო კაცი ოშკის ტაძარს, არ ვიცი. არც პათეტიკა მიყვარს და არც კატეგორიული მოწოდებები


ვრცლად
 »

         
       
 
         
ხანძთა       

აი, სახელი ''ხანცთა'' რომ დაიკარგა, ეს კი ძალიან უცნაურია. ხანცთა – საწყისი სამონასტრო მოძრაობისა ამ უზარმაზარ რეგიონში


ვრცლად
 »

         
                   
ბანა      

ერთხელ იშხანს გვიან ვესტუმრეთ. ვიდრე გული მოვიოხეთ, შებინდდა კიდეც. მახსოვს, გაგვიჭირდა ეკლესიასთან გამომშვიდობება.


ვრცლად
 »
 

         
       
 
         
პარხალი      

საინტერესოა, დიდი ეკლესიებისა და მონასტრებისთვის ადგილს როგორ არჩევდნენ დიდ-დიდნი ამა ქვეყნისანი. აქ, ტაო-კლარჯეთ


ვრცლად
 » 

         
       
 
         

ხახული

     

რთულია ხახულის ტაძრის სიკოხტავის აღქმა. დრო ბევრი უნდა გქონდეს, რომ ვიწრო ხევში ჩახატულ სამონასტრო კომპლექსს კარგა


ვრცლად
 »

         
       
 
         
ნუკა-საყდარი      

ენით გამოუთქმელიო, ხშირად ვამბობთ. ღმერთი ზოგს ისეთ ნიჭს მიმადლებს, რომ მათი უთქმელი თითქოს რა უნდა იყოს. ოქროპირ


ვრცლად
 »

         
       
 
         
თუხარისი      

ადგილის სახელი, ტოპონიმი, საკმაოდ სტაბილური რამ არის. ტოპონიმები ხშირად უზარმაზარ ქარტეხილებს უძლებს. იცვლება საზ


ვრცლად
 »

         
       
 
         
ვაშლობი      

აქ ტაძარი ჯავახ ოსტატებს აუგიათ. ბევრი რამ გამოუვლია ამ ადგილებს და შემდეგ ოსმალები მოსულან. მოსახლეობის ნაწილი ალბ


ვრცლად
 »

         
       
 
         
თამარის არხი      

ტაო-კლარჯეთი ერთი დიდი სამყაროა, დიდი მთებით და დიდი ველებით, დიდი ტაძრებით და დიდი ციხეებით. არ ვიცი, ეს მხოლოდ


ვრცლად
 »

         
       
 
         
ხეოთი      

ეს სოფელი პირველად რომ ვნახე, მომინდა ჩემს გვერდით ყველა ჩემიანი ყოფილიყო და მათთან ერთად გამეზიარებინა პირველ


ვრცლად
 »

         
       
 
         

ჩანგლი

     

ეს არ არის ტაო-კლარჯეთი. არც ''ისტორიული საქართველოს'' სხვა ნაწილი. თუმცა ''ფოტოემოციებში'' შეტანა მაინც გადავწყვიტე, 


ვრცლად
 »

         
       
 
         
ერუშეთი      

მირიანმა ნათელ-იღო და წარავლინა მოციქულნი კონსტანტინეს წინაშეო. მანაც სიხარულით წარმოგზავნა მღდელნი და ხურონი, 


ვრცლად
 »

         
       
 
         
შატბერდი      

რას იფიქრებდნენ მონასტრის დამაარსებელი გრიგოლ ხანცთელი და ქტიტორი ბაგრატ კურაპალატი, ხუროთმოძღვარი, კირითხურო
  

ვრცლად »

         
       
 
         
ქაჯთა ქალაქი      

ამ ციხეს, არტაან-ერუშეთის საზღვარზე, სოფელ ურთან რომ დგას, ბევრჯერ ავუვლ-ჩავუვლით ხოლმე, იქ ასვლისთვის კი ვერ მოვი
  

ვრცლად »

         
       
 
         
გარყლობის ციხე      

შორიდან დაგვანახა. თითქმის სულ ტყე-ტყე უნდა გვევლო და ესაო, ისაო, დათვიო, მგელიო - არ გვირჩია ციხისკენ წასვლა ადგილ
  

ვრცლად »

         
       
 
         
კავკასიძეების ციხე      

ვისაც ტაო-კლარჯეთში უმოგზაურია, აუცილებლად მოიხილავდა ოთხთა ეკლესიას. ცენტრალური გზიდან ვიდრე გადაუხვევდა, არ 
  

ვრცლად »

         
       
 
         
ანჩა      

კლარჯეთი! ჭოროხის აუზი და ძველი კოლხები, ზემო ქართლი და მეწინავე მესხები, მოთქრიალე ჭოროხი და უძირო ხევ-ხუვები, 
  

ვრცლად »