Print this page

ნუკა-საყდარი (2010)

Rate this item
(1 Vote)

www.taoklarjeti.com


ენით გამოუთქმელიო, ხშირად ვამბობთ. ღმერთი ზოგს ისეთ ნიჭს მიმადლებს, რომ მათი უთქმელი თითქოს რა უნდა იყოს. ოქროპირიო, ასეთი სახელიც შევარქვით ადამიანებმა მჭევრმეტყველებს. მაგრამ რა ვიცი, მაინც უძლური მგონია ბაგეზე მომდგარი ქართული სიტყვაც და ჩემი იაპონური ობიექტივიც, ეს ყოველივე ისე გადმოსცეს, როგორც ეს მართლაც არის კლარჯეთში, კარჩხლის ხეობაში, ერთ, კაცთაგან დაობლებულ ადგილას.
ზემოდან, დიდი მთის ფერდობიდან რომ დახედავ, მოგინდება მერცხლის ბუდეს შეადარო, ქვემოთ, კარჩხლისწყალზე გადარკალულ ულამაზეს ხიდზე რომ დადგები, ნოეს კიდობანივით მოგეჩვენება, მთის წვერზე რომ გაჩერებულა. ყოველივე უძლურია-მეთქი, ასე დავიწყე, მაგრამ მაინც შევეცდები და ხატს შევადარებდი, ღვთისმშობლის ხატს, გულზე რომ მიუკრავს ყრმა იესო, ღვთისმშობელი რომ დიდია, ჩვილი კი პატარა, მაგრამ ყველამ რომ უწყის და ღვთისმშობელმა კი უპირველესად, რომ მთავარი აქ ის პატარა ჩვილია, მაცხოვრად რომ მოვლენია კაცობრიობას.
ვისაც ერთხელ მაინც უნახავს ნუკა-საყდარი, ალბათ ისევე ვერ წარმოიდგენს ამ კლდეს უეკლესიოდ, როგორც მცხეთის მთის თხემი ვერ წარმოგვიდგენია ჯვრის ტაძრის გარეშე.

(ჟურნალი ''უფლისციხე'', N 1, 2011)